نازنین‌زهرا قهرمان مسابقات کشوری رشته ورزشی پنچاک سیلات است
نازنین‌زهرا مجیدی رزمی‌کار ساکن محله حسین‌آباد است که به‌تازگی از مسابقات کشوری رشته ورزشی پنچاک سیلات، با مدال طلا به خانه برگشته است.
نازنین‌زهرا مجیدی رزمی‌کار است، سیزده‌سال دارد و ساکن محله حسین‌آباد است. او به‌تازگی از مسابقات کشوری رشته ورزشی پنچاک سیلات در تهران، با دست پر برگشته است و مدال طلا بر گردن دارد. در گپ و گفتی کوتاه درباره زندگی و مسیر موفقیتش صحبت کردیم.
- ورزش را از چه زمانی شروع کردی؟
وقتی هفت‌سالم بود، مدتی به کلاس ژیمناستیک رفتم، اما بعد‌از مدتی، این ورزش را کنار گذاشتم. دو‌سال‌و‌نیم پیش از‌طریق یکی از دوستانم با مربی و باشگاه ورزشی پنچاک سیلات آشنا شدم و با حمایت پدر و مادرم این ورزش را دنبال کردم.
- رابطه خانواده‌ات با ورزش چطور است؟
مادرم سال‌ها قبل ورزشکار رزمی بود و پدرم پیش از این کشتی کار می‌کرده است. پدر و مادرم هر‌دو هنوز از دوران ورزشی خوبشان یاد می‌کنند. پدرم بار‌ها گفته است که مربی‌اش آقای هادی عامل بوده است. آن‌ها دوست دارند من و برادر کوچک‌ترم در ورزش موفق باشیم.
- رشته پنچاک سیلات را معرفی کن.
پنچاک سیلات یکی از رشته‌های رزمی و تلفیق سه رشته دفاع شخصی، ووشو و کونگ‌فو است و انجمنی دارد که زیر‌نظر هیئت انجمن‌های ورزش‌های رزمی استان خراسان رضوی فعالیت می‌کند.
- کمربندت چه رنگی است و تاکنون در چند مسابقه شرکت کرده‌ای؟
کمربند سبز دارم و در شش‌مسابقه شرکت کرده‌ام؛ پنج‌مسابقه آن استانی بوده است و موفق شده‌ام در آن مسابقات، مدال طلا و نقره را در مسابقات دفاع شخصی، سلاح چوب و نانچیکو به دست بیاورم. مسابقه آخر هم کشوری بود که در تهران برگزار شد و مدال طلا را کسب کردم.
- مسابقات کشوری در چه رشته و سبکی بود؟
مسابقات کشوری سوپر‌کنتاکت و حرکات نمایشی نانچیکو دو هفته پیش در تهران برگزار شد که موفق شدم در رده سنی نوجوانان و وزن منفی ۳۶کیلوگرم مدال طلا را به دست آورم. شرکت‌کنندگانی از پنج‌استان در مسابقات حاضر بودند و آمادگی خوبی داشتند.
- ورزشکاران معروف رشته ورزشی‌ات را می‌شناسی؟
غیر از استادم، مریم کامیاب، کسی را نمی‌شناسم. او مدال برنز جهانی را دارد و خوش‌اخلاق و دلسوز است. می‌خواهم مثل او با تمرین و پشتکار به مقام جهانی دست پیدا کنم.
- در ورزش شما آسیب بدنی زیاد پیش می‌آید؟
برای من اتفاق نیفتاده، اما برای دوستانم زیاد پیش آمده است. آسیب‌دیدگی برای رشته ورزشی رزمی که مبارزه دارد، اتفاقی عادی است. موفقیت راحت به دست نمی‌آید.
- اوقات فراغت را چطور می‌گذرانی؟
یک روز در میان در باشگاه تمرین داریم و روز‌های دیگر گاهی همراه استادمان به محوطه بوستان بانوان در پارک ملت می‌رویم و در محیط باز تمرین می‌کنیم. به‌جز ورزش، گل‌دوزی را خیلی دوست دارم و باقی وقت آزادم را مشغول گل‌دوزی هستم. دوست ندارم وقتم را پای تلویزیون یا با گوشی همراه هدر بدهم.
* این گزارش دوشنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۲ در شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
ماجرای عشق رابعه خانم و ساخت بیمارستان منتصریه 
شریعتی؛ محله‌ای به‌یاد سقراط خراسان 